Rabobank ziet zelfde prijsstijging als frituurondernemers

In dit artikel:

Rabobank’s World Potato Map toont dat de wereldwijde verwerking van aardappelen snel groeit, met name de handel in diepgevroren producten zoals friet. Tussen 2019 en 2024 verdubbelde de exportwaarde van bevroren aardappelproducten grofweg van 7,7 miljard naar ruim 13 miljard dollar. Tegelijkertijd zijn productiekosten en prijzen aanzienlijk opgelopen; de door Rabobank gemeten prijsstijgingen komen vrijwel één op één overeen met de extra bedragen die Nederlandse cafetaria’s de laatste jaren voor een doos friet betaalden.

Traditionele producenten als Nederland, België, Duitsland en de VS blijven belangrijk, maar nieuwe spelers winnen marktaandeel: China, India en Egypte zijn geëvolueerd van importeurs tot serieuze exporteurs. India noteert een jaarlijkse groei van circa 45%, China zelfs rond 79% — redenen zijn verbeterde landbouwpraktijken, logistiek en beschikbaarheid van geschikte rassen. Daarbij wijst Paul Oosterlaken (Kiremko) op een praktische beperking: “Een frietfabriek bouwen heeft alleen zin als er voldoende geschikte aardappelen in de regio beschikbaar zijn.”

Regionaal verschuift het consumptiepatroon: in Europa en Noord-Amerika daalt de consumptie van verse aardappelen, terwijl vraag naar bewerkte producten groeit; in opkomende markten is frietconsumptie nog relatief laag maar snel stijgend. Nederland blijft wereldspeler in pootaardappelen — bijna de helft van de wereldhandel komt uit Nederland — maar staat onder druk door klimaatverandering, strengere regels voor water en gewasbescherming en beperkte opbrengstgroei per hectare.

Voor frituurondernemers betekent dit blijvende druk op inkoopkosten, strategischer leverancierskeuze met nadruk op betrouwbare contracten en transparantie, en kansen voor onderscheid via duurzaamheid en kwaliteit. Daarnaast blijft scherpe prijs- en kostbeheersing (o.a. oliegebruik, opslag, porties) cruciaal om marges te bewaren.